‘’Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Είμαστε όμως όλοι ίσοι.’’
Αυτό είναι το μήνυμα της συνάντησης μαθητριών της Γ΄τάξης βοηθών Νοσηλευτών του 1ου Εσπερινού ΕΠΑΛ με μέλη του Πανελλήνιου Συλλόγου Παραπληγικών, τη Δευτέρα στις 12 Φεβρουαρίου στο χώρο του συλλόγου (Όθωνος Σταθάτου 37-39 Κ.Πατήσια).
Η συνάντηση έγινε στα πλαίσια δράσεων του 4ου ΕΚ για τον εθελοντισμό σε συνεργασία με φορείς.
Οι μαθήτριες ευαισθητοποιημένες στην αξία της ανακύκλωσης παρέδωσαν μία σημαντική ποσότητα από καπάκια μπουκαλιών στο Σύλλογο , τα οποία θα αξιοποιηθούν για την αγορά αναπηρικών αμαξιδίων, και απηύθυναν ερωτήσεις στο πρόεδρο για να μάθουν για την καθημερινότητά τους , τα προβλήματά και τους αγώνες τους.
Η μαθήτρια Χριστίνα Μιχαλοπούλου περιγράφει με τον δικό της τρόπο τι ειπώθηκε και τι ένιωσε από τη συνάντηση.
«Την ημέρα που η κα Μπέκα μας ενημέρωσε για την επίσκεψη μας στο Σύλλογο παραπληγικών, ενθουσιάστηκα. Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα άτομα με αναπηρία δεν μου προκάλεσε ποτέ αισθήματα λύπησης, οίκτου ή στεναχώριας. Οργή για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται από την πολιτεία και από πολλούς περιπατητικούς, αισθάνθηκα αρκετές φορές καθώς και θαυμασμό για το μεγαλείο ψυχής και την επιμονή τους να "ζουν" κι όχι απλά να επιβιώνουν.
Μπαίνοντας στο κτίριο του συλλόγου και μιλώντας με τα μέλη κανένα συναίσθημα δεν άλλαξε. Η δίψα τους για όλα τα ωραία της ζωής όπως η εργασία, η μόρφωση, η διασκέδαση, τα ταξίδια, ο έρωτας αλλά και η ανησυχία τους για την αντιμετώπιση της καθημερινότητας με τα οικονομικά προβλήματα, είναι όλα αυτά που ευχαριστούν και προβληματίζουν και εμένα.
Απλά εγώ δεν χρησιμοποιώ καρότσι. Αυτή η διαφορά μας. Η ΜΟΝΗ..."
Ο Πανελλήνιος σύλλογος παραπληγικών ιδρύθηκε το 1977 και μέχρι σήμερα διαθέτει εκτός των κεντρικών γραφείων του στην Αθήνα, παραρτήματα σε Θεσσαλονίκη, Λαμία, Άργος και Πάτρα. Ο πρόεδρος του κος Βίγλας μας μίλησε για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρία στη χώρα μας και υποστήριξε ότι τόσο η πολιτεία όσο και το κοινωνικό σύνολο σχεδόν αδιαφορούν για αυτούς τους ανθρώπους. Όπως πολύ στοχευμένα είπε το πρόβλημα δεν είναι η αναπηρία των παραπληγικών αλλά η ανάπηρη αντίληψη των ανθρώπων.
Η καθημερινότητα των ανάπηρων ατόμων είναι δύσκολη και απαιτητική. Οι οικογένειες τους είπαν είναι αυτές που τους στηρίζουν και τους δίνουν δύναμη να συνεχίζουν παρά τα προβλήματα. Η οικονομική ενίσχυση από το κράτος είναι ελάχιστη και εκτός από την πρακτική δυσκολία αυτές οι οικογένειες αντιμετωπίζουν πολλά οικονομικά προβλήματα.
Παρόλα αυτά όμως πολλοί άνθρωποι με αναπηρία ξεπερνούν όλες τις δυσκολίες, παραμερίζοντας τα προβλήματα και ιδιαίτερα ενεργοί συμμετέχουν σε δραστηριότητες που απαιτούν ισχυρή θέληση και πολύ διάθεση. Ο Άτλας είναι ομάδα μπάσκετ που απαρτίζεται από άτομα με αναπηρία και καταφέρνει να πετυχαίνει μεγάλες διακρίσεις.
Ο πρόεδρος βρίσκεται καθημερινά στα γραφεία της Αθήνας, όπως άλλωστε και πολλά άλλα μέλη κάνοντας μεγάλες διαδρομές από τους χώρους που διαμένουν σε μια αφιλόξενη για άτομα με αναπηρία πόλη.
"Ο πολιτισμός μιας χώρας φαίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται σε άτομα με αναπηρία" μας είπαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε και θαυμάσαμε για το δύναμη της ψυχής τους στον φιλόξενο χώρο του Πανελλήνιου συλλόγου παραπληγικών .»